ANADOLU UYGARLIKLARI-17

İttihat ve Terakki Partisi’nin Balkanlardaki ve yurt dışında yürüttüğü mücadele üzerine 2. Abdülhamit seçimleri yapma kararı aldı. Seçimlere İttihat ve Terakki Partisi kazandı.  Ülkeyi İttihat ve Terakki yönetmeye başladı. Ancak özellikle Volkan Gazetesi ve Başyazarı Derviş Vahdeti yaptığı meşrutiyet karşıtı yazılarla halkı ve alaylı askerleri kışkırtıyordu.  Meşrutiyete karşı bir gazeteci Hasan Fehmi’nin öldürülmesi

31 Mart Vakası denilen gerici ayaklanmaya yol açtı. Selanik’ten gelen Hareket Ordusu tarafından ayaklanma bastırıldı. 2. Abdülhamit bu ayaklanmadan sorumlu tutuldu ve tahttan indirildi.

Yerine önce 5. Murat, sonra 5. Mehmet Reşat padişah yapıldı.

Bu tarihten sonra Libya ve Balkanlar’da kalan son topraklarımızın kaybedildiğini önceki yazımızda belirtmiştik.

İttihat ve Terakki yönetimi ülkenin dertlerine derman olamıyordu.

Ermeni çetecilerinin cinayetlerini önleyemediler. Bunu Ermenileri toplu olarak Anadolu’dan çıkarmakla çözmeye çalıştılar. (24 Nisan 1915).

Göç yolunda binlerce Ermeni’nin ölümüne yol açtılar. Ölümlerin birçoğu hastalıktan ve soygun amacıyla yerel çetelerin baskınları ile olduğu halde soykırım olarak nitelendi. Günümüzde de başımızı ağrıtıyor hâlâ.

İttihat ve Terakkinin en büyük yanlışı düdük yerde ülkeyi 1. Dünya Savaşı’na sokmuş olmalarıdır.

Önce 1. Dünya Savaşı’nın çıkış nedenlerine bakalım.

1915 yılında Dünya’da iki büyük güç vardır.

Almanya ve İngiltere. Almanya’nın yanında Avusturya Macaristan İmparatorluğu, Osmanlı Devleti ve Bulgaristan, İngiltere’nin yanında Fransa, Rusya, Sırbistan daha sonra bunlara katılan Portekiz, Romanya ve Yunanistan.

28 Haziran 1914 ‘te Avusturya Macaristan veliahdı Arşidük Franz Ferdinand Saraybosna’da bir Sırp milliyetçisi tarafından öldürüldü.

Bu olay savaşın patlamasına yol açtı. Savaş kısa sürede tüm dünyaya yayıldı.

10 Ağustos 1914 günü Göben ve Breslav adında iki Alman savaş gemisi İstanbul’a geldiler. Aynı gemiler ertesi gün Karadeniz’e çıkarak Rus limanlarını bombaladılar.  Osmanlı Devleti bu gemileri satın aldığını açıklayınca kendini savaşın içinde buldu.  Almanlarla birlikte Çanakkale, Galiçya, Kafkasya, Bağdat, Süveyş Kanalı ve Yemen Cephelerinde savaşa katıldık.

Birçok şehit verdik. Çanakkale’de bir destan yazdık. Bu savaşta din kardeşimiz olan Araplar İngilizlerle birlikte bizi arkadan vurdular.

Benim ailemden Osman dedemi Bağdat’ta, ninemin büyük abisini Yemen’de, diğer abisini hastalık nedeniyle şehit verdiğimizi söylemek isterim.

1917 de Rusya’da devrim oldu ve savaştan çekildi.

Sonuçta Almanlar yenildiler. Osmanlı Devleti savaşı yalnız götürdü bir süre.

30 Ekim 1918 de Limni Adası’nın Mondros limanında koşulları çok ağır bir Ateşkes Antlaşması yapıldı.

1- Osmanlı Devleti, bütün askerlerini dağıtacaktı. Yalnızca 15 bin jandarma bulunduracaktı.

2- Elinde bulunan bütün savaş gemisi, savaş uçağı, top, tüfek ne varsa hepsini galip devletlere teslim edecekti.

3- Müttefik devletler güvenlik için gerekli gördükleri yerleri işgal edebileceklerdi.

Bu antlaşma Osmanlı Devleti’nin sonunu getirdi

Önce elimizi kolumuzu bağladılar. Sonra her yeri işgal ettiler.

Elimizde kalan son vatan parçasını da yitirmek üzereydik.

Padişah Vahdettin İngilizlerden merhamet dilenerek ülkeyi kurtarmayı umuyordu daha.

Sarı Paşa Mustafa Kemâl çıktı ortaya.

Ülkemizin kurtuluşu için ulusumuza doğru yolu gösterdi.

Ya İstiklâl Ya Ölüm, diyordu.

 Sonraki yazımız da Kurtuluş Savaşımızı yazacağım. Bir yere ayrılmayınız.