ERİVAN - YEREVAN

Ermenistan’ın tarihi 3 bin yıllık bir geçmişe dayanmaktadır. İncil’e göre Ermenilerin, Nuh’un torunlarından Hayk kabilesinden olduğuna inanılmaktadır. Tarih boyunca birçok beylik, krallık ve imparatorluğa ev sahipliği yapmıştır. Üç milyon nüfusu ve 30 bin kilometrelik yüzölçümü ile dağlık bir ülkedir.  Ermeniler ilk Hristiyan halkıdır.

Efsaneye göre başkent Yerevan (Erivan) ismini, Nuh tufanından sonra karanın ilk göründüğü yerde “Göründü (Yerevan)” diye bağırmasından almıştır. 28 Mayıs 1918’de Ermenistan Demokratik Cumhuriyeti ilan edilmiştir. 2,5 yıl süren bağımsızlık sonunda 2 Aralık 1920’de Ermeni Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti adıyla Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği (Sovyetler Birliği)’ne katılmıştır. 1991’de Sovyetler Birliği’nin çözülmesi üzerine Ermenistan 23 Ağustos1991’de bağımsızlığını ilan etmiştir.

Güney Kafkasya’da bulunan Ermenistan kuzeyde Gürcistan, güneyde İran, doğuda Azerbaycan ve batıda Nahçıvan (Azerbaycan) ve Türkiye ile sınır komşusudur. Ülkenin denize kıyısı bulunmamaktadır. Erivan, Ermenistan’ın başkenti ve en büyük şehridir. Hrazdan Nehri’nin etrafında bulunan Erivan, ülkenin idari, kültürel ve sanayi merkezidir. 1918’den beri başkenttir. Şehrin nüfusu 1. 100.000’dir. Erivan, Unesco tarafından 2012 Dünya Kitap Başkenti seçilmiştir. Erivan, 2018 yılında 2800’ncü yaşını kutlamıştır.

Erivan’da Yapmadan Dönme

Ermenistan Millî Galerisi, Ermenistan Tarih Müzesi, Dışişleri, Ulaşım ve İletişim Bakanlığı gibi hükûmet binaları, postane ve otel gibi birçok yapıyı içerisinde barındıran şehrin merkezi, Sovyetler döneminde Lenin Meydanı olarak bilinen Cumhuriyet Meydanı’nda dolaşmadan,

Tsitsernakaberd tepesine 1965 yılında, Hrant Dink’in ifadesine göre, “Türkiye’de paranoya, Ermenistan’da travma” olan, 1915 Ermeni Soykırımı kurbanlarının 50. Yılı anısına yapılan ve “küçük kırlangıçların hisarı” anlamına gelen, Ermenilerin Anadolu’da terk ettirildikleri 12 ili simgeleyen 12 adet  tabeladan oluşan dairenin ortasında, 1,5 metre derinliğinde sönmeyen alevin olduğu, Tsitsernakaberd Anıtı ve Müzesi’ni gezmeden,

1971-1980 yılları arasında SSCB’nin 50. Yıl anısına şehrin merkezinde yapılan, sanat müzesini, fıskiyeleri, yürüyen merdiveni, çok basamaklı merdiveni, yapay şelaleleri ve ilginç heykelleri içinde barındıran büyük merdivenli yapıyı simgeleyen Cascade (Çağlayan)’nın merdivenlerine çıkmadan,

18. yüzyıldan kalma ve 1991 yılından sonra İran’ın desteğiyle restore edilen Mavi Cami’yi görmeden,

1959’da inşa edilen ve içerisinde Ermeni el yazmaları sergilenen Matenadaran (Eski El Yazmaları Müzesi) ‘ne gitmeden,

Halılar, tablolar, eski madeni para ve madalyonlar, oyma ahşap ve sanat eserleri, kitaplar, tablolar, müzik aletleri ve akla gelebilecek her şeyin satıldığı ikinci el pazarı Vernissage‘da vakit geçirmeden,

1967 yılında 51 metre olarak inşa edilen Stalin heykelinin, Ermenistan’ın bağımsızlığını ilan ettiği 1991 yılında kaldırılarak yerine konulan Erivan’ın koruyucu olarak kabul edilen Ermenistan Ana heykeli ve altındaki askeri müzede fotoğraflar çekmeden,

Ermenistan tarihinin geçmişten günümüze anlatıldığı ve fotoğraf çekiminin yasak olduğu Tarih Müzesi’nin eserleri arasında kaybolmadan,

1877’de Rus İmparatorluğu yönetimi tarafından kurulmuş olan Ararat Brandy Şarap Vodka Fabrikası’nda alışveriş yapmadan,

1930 yılında Sovyet Ermenistan’ın 10. Yıl anısına inşa edilen Opera Binası’na girmeden ve Opera Meydandaki kafelerde yorgunluk kahvesi içmeden,

Erivan’ın her köşesinde, meydanlarında ya da sokaklarındaki çeşmelerin tatlı sularından ağız dolusu içmeden,

Ermenistan’ın dünyaca ünlü bir konyak markası olan Ararat’ı güzel bir akşam yemeği eşliğinde tatmadan,

Ermeniler için kutsal sayılan Ararat’ı çıplak gözle görmeden,

2005 yılında Ermeni Alfabesi’nin 1600. Yaşı kutlama anısına, alfabeyi yaratan Mesrop Maştosts’un mezarının yakınına yerleştirilen 39 adet dev oyma taş harflerden oluşan Ermeni Alfabe Anıtı arasında gezinmeden,

Erivan çevresinde bulunan Ermenistan UNESCO Dünya Miras Listesi’nde olan Eçmiadzin şehrini, Gegard ve Noravank manastırlarını ziyaret etmeden,

Ermenistan’da Kral I. Trad tarafından I. yüzyılda inşa ettirilen ve günümüzde dünyanın en iyi anıtları listesine dahil edilen pagan tapınağı, aynı adla anılan Garni Tapınağı’na bir yolculuk yapmadan,

Sovyetler Birliği döneminde ünlü sağlık turizmi merkezi olan ve güzel bir şelalesi de olan dağ kaplıca kasabası Jermuk‘a gitmeden,

Ayrıca Zafer Parkı, Aşıklar Parkı, Circular Parkı, Shahumyan Parkı, Charles Anzavour Müzesi, Cafesjıan Sanat Müzesi, Erebuni Kalesi ve Müzesi, Avetik İsahakyan Müzesi, Aram Khachaturyan Müzesi, Rus Sanat Müzesi, Ervand Kochar Müzesi, Komistas Müzesi, Yeghishe Charents Müzesi, Serey Paradjanov Müzesi, Minas Avetısyan Ev Müzesi, Martıros Saryan Müzesi, Ararat Müzesi,  Hovhannes Tumanyan Müzesi, Martiros Saryan Müzesi, Karen Demirchyan Müzesi, Halk Sanat Müzesi, Aziz Krikor Katedrali, Botanik Bahçesi gibi say say bitmez yerleri gezmeden,

Türkiye’den geldiğinizi duyan birçok insanın sıcak, samimi ve yardımsever davranışları karşısında duygulanmadan dönmeyin.